Jest jednym z dwóch, obok Wolińskiego, nadmorskich parków narodowych w Polsce. Znajduje się w zachodniej części województwa pomorskiego, na terenie dwóch powiatów: słupskiego i lęborskiego; w granicach administracyjnych pięciu gmin: Ustka, Smołdzino, Główczyce, Wicko, Łeba. Park powstał w 1967 roku. Jego symbolem jest mewa srebrzysta.
Aktualnie powierzchnia Słowińskiego Parku Narodowego wynosi 32 744,03 ha, natomiast jego otuliny 30 22 ha. Swoim zasięgiem obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, fragmenty moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia z najwyższą kulminacją 115 m. n.p.m. na górze Rowokół, oraz niemało jezior, w tym: Gardno, Łebsko, Jezioro Dołgie Wielkie i Jezioro Dołgie Małe.
Został utworzony głównie dla zachowania, w niezmienionym stanie, wydmowego pasa mierzei z, rzadkimi w Europie, wydmami ruchomymi. Chroni także system jezior przymorskich, bagien, torfowisk, łąk oraz nadmorskich lasów. Zatem mimo tego, że posiada różnorodną faunę i florę, to jego najcenniejszym bogactwem jest przyroda nieożywiona. Zachodzą tam dynamiczne procesy niszczenia i tworzenia, a ich najlepszym przykładem jest odsłonięcie wiosną 2016 roku lasu zasypanego kilka tysięcy lat wstecz przez wędrujące wydmy.
W skład flory wchodzi niemal tysiąc gatunków roślin naczyniowych oraz niemało gatunków grzybów i mszaków. Wiele roślin Słowińskiego Parku Narodowego, znajduje się pod ścisłą ochroną. Należą do nich: mikołajek nadmorski, rosiczka okrągłolistna, długosz królewski, czy poryblin jeziorny.
Najważniejszymi zwierzętami parku są ptaki, których na jego obszarze występuje około 260 gatunków, w tym 170 lęgowych. Schronienie znalazły tam m.in. orły bieliki, kormorany czarne, puchacze i bociany czarne. Spotkać można również 10 gatunków płazów oraz 5 gatunków gadów. Park zamieszkują liczne gatunki owadów, w tym rzadkie ważki i motyle. Niektóre ssaki, zamieszkujące Słowiński Park Narodowy, wpisane są do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Należą do nich: morświn, foka szara, niektóre nietoperze oraz rzęsorek mniejszy.
Łączna długość szlaków turystycznych wynosi 140 kilometrów. Park odwiedza przeciętnie ponad 300 tysięcy turystów każdego roku.
Zapamiętaj:
- wydmy w okolicach Łeby to największe wydmy ruchome w Europie,
- Wydma Łącka, która znajduje się pomiędzy jeziorem Łebsko a Bałtykiem, zajmuje obszar 500 ha,
- Mierzeja Łebska jest jednym z najmłodszych fragmentów Polski,
- plaże na terenie parku są najmniej zatłoczone, jeśli chodzi o całe polskie wybrzeże,
- parku nie można zwiedzać z czworonogiem.
Zobacz:
- Wydmy: Łączkę i Czołpińską,
- Muzeum Przyrodnicze SPN w Smołdzinie,
- Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach,
- Latarnię Morską Czołpino,
- Kościół św. Trójcy w Smołdzinie (budowla z XVII wieku).
Zrób:
- wybierz się w rejs statkiem turystycznym po Jeziorze Łebsko,
- wejdź na szczyt wieży widokowej na wzgórzu Rowokół,
- zobacz zatopiony las koło Czołpina,
- wybierz się do Łeby – największego miasta regionu,
- odwiedź Muzeum Wyrzutni Rakiet w Rąbce.
Posmakuj:
- świeżej ryby,
- śledzia po łebsku,
- regionalnych pierogów,
- zupy rybnej,
- piwa z Browaru Łebskiego.
Kup:
- bilet wstępu do parku,
- przewodnik po parku,
- magnesy na lodówkę,
- pamiątkowe pocztówki,
- ozdoby z bursztynu.
